میلیون‌ها سال است که هیچ‌کس روی زمین نتوانسته گردش ماه را به دور خودش ببیند، زیرا ماه نیز مانند بسیاری از دیگر قمرهای بزرگ منظومه شمسی دچار قفل‌شدگی گرانشی است و فقط نیمی از آن رو به سیاره مادری قرار می‌گیرد.

کافی است با عینک سه‌بعدی‌بین قرمز/آبی به این تصویر بنگرید تا در کنار «هلن» قمر کوچک و یخی زحل شناور شوید. این تصویر بر اساس داده‌های فضاپیمای کاسینی در سال ۲۰۱۱ ساخته شده است.

شبکه‌های اجتماعی و اینترنت مملو از تیترهایی با محوریت رژه ۶ یا ۷ سیاره در بامداد ۱۳ خرداد است، اما واقعیت آن است که بامداد فردا فقط ۳ جرم ماه، زحل و مریخ را می‌توان در افق شرقی آسمان دید.

شبکه‌های اجتماعی و اینترنت مملو از تیترهایی با محوریت رژه ۶ یا ۷ سیاره در بامداد ۱۳ خرداد است، اما واقعیت آن است که بامداد فردا فقط ۳ جرم ماه، زحل و مریخ را می‌توان در افق شرقی آسمان دید.

این تصویر کیهانی که با فیلترهای باند باریک ساخته شده، میدان دیدی بیش از ۲ برابر پهنای ماه کامل را در محدوده صورت فلکی ماکیان (دجاجه) پوشش می‌دهد. فاصله این سحابی تا ما ۶۰۰۰ سال‌نوری است.

چرا بعضی‌وقت‌ها گرداگرد ماه، حلقه‌های رنگارنگ می‌بینیم؟ این پدیده «خرمن ماه» نام دارد و به خاطر پراکنده شدن نور در اطراف ریزقطرات آب در ابرهای نازک سیروس پدید می‌آید.

این چشم‌انداز زیبا از پلکان آسمانی در جزیره مادیرای پرتغال و طاق باشکوه راه‌شیری بر فراز آن، ماه گذشته ثبت شده و اجرام زیبایی را در سراسر راه‌شیری تابستانی به نمایش می‌گذارد.

ماجرای دیدن سفینه فضایی درر همه جای جهان جذاب است اما مساله مشابهی سالها قبل در ایران هم اتفاق افتاده است.

نگاه ایرانیانِ پیش از تاریخ به دنیای علمی نجوم در «سنگ‌افراشتی‌ها» که بناهایی سنگی و ساده بر روی تپه‌ها بودند، یافتنی است. عمر این سنگ‌افراشتی‌ها به ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد و حتی قبل از آن می‌رسد و در واقع کهن‌ترین رصدخانه‌های تاریخ ایران به حساب می‌آیند.

نشانه‌های تاریک و سحابی‌های درخشان در این نمای تلسکوپی از آسمان نیم‌کره جنوبی، نشانه‌های واضحی از ستارگان جوان و مناطق فعال ستاره‌زا است که شرایطی شبیه زادگاه خورشید در میلیاردها سال پیش دارد.