شکست فاحش سیاست یک‌دست‌سازی کاملا اثبات شده است و بسیاری از اصولگرایان و بدنه آنان نیز سرخورده هستند. افراد پر سر و صدای آنان را نبینید، در بدنه آنان هستند کسانی که به دلایل گوناگون می‌خواهند به پزشکیان رای دهند. از بازی‌های سخیف نواصولگرایان خسته و شرمنده شده‌اند.

عباس عبدی گفت: ولی از سوی دیگر تقریبا مطمئن شده‌اند که با روند موجود و احتمال رسیدن به مشارکت ۵۵ درصد و بیشتر هیچ شانسی در برابر پزشکیان ندارند در نتیجه تحت فشار برای کناره گیری و تقسیم قدرت هستند. جالب است که ساختار سیاسی نیز خواهان افزایش مشارکت است و این به معنای پیروزی پزشکیان است.

عباس عبدی، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی درباره واکنش‌ها به مسائل مطرح‌شده از سوی پزشکیان در گفت‌وگوی ویژه خبری گفت: آقای پزشکیان اصولاً متخصص در اقتصاد نیست. اما تفاوتش با نامزدهای دیگر این است که عدم تخصص در این حوزه را صادقانه ابراز می‌کند. رفتار درست نیز همین است.

عباس عبدی گفت: «بهترین حالت مدیریت از سوی یک رئیس‌جمهور استفاده از نظرات کارشناسی است و پزشکیان صادقانه گفت که من متخصص اقتصاد نیستم. پزشکیان بارها بر این مسئله تاکید کرده است که باید از کارشناسان استفاده کرد. چه کسی گفته کار رئیس‌جمهور ارائه برنامه اقتصادی است؟ رئیس‌جمهور وظیفه کلان‌تری دارد.»

عباس عبدی نوشت: به نظر من ساختار انتخاباتی این دوره ناشی از خطای محاسباتی نیست. گرچه تصمیم محافظه‌کارانه‌ای است ولی نمی‌تواند ناشی از خطا باشد. خطا به این معنی که گمان کنند، اصلاح‌طلبان و مردم می‌آیند. ولی نامزد دیگری رای آورد. به نظرم بروز چنین خطایی دور از ذهن است. این یک انتخاب آگاهانه برای ساختار است.

عباس عبدی نوشت: تجربه سه سال گذشته نشان داد که این سیاست از سه جهت شکست کامل خورده است؛ اول از این جهت که مردم پای صندوق نیامدند. کاهش مشارکت برای حکومت برآمده از انقلاب که شاهد انتخابات‌هایی در حد و اندازه ۱۳۷۶، ۱۳۸۰، ۱۳۸۴، ۱۳۸۸، ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ بوده هزینه و خسران بسیار بزرگی است که آثار آن در همه حوزه‌ها و قدرت ملی بازتاب پیدا می‌کند.